Πόσο μας προστατεύει το τσάι από τον διαβήτη
To «Τσάι και συμπάθεια» είναι γνωστό ως τίτλος γνωστής κινηματογραφικής ταινίας.
Ομως το τσάι και διαβήτης τι άραγε να σηματοδοτεί; Ωφελεί το τσάι τον διαβητικό ασθενή; Απάντηση στο ερώτημα δίνουν οι μεγαλύτερες επιστημονικές μελέτες σε διαβητικούς.
Η μεγαλύτερη μετανάλυση είναι η μετανάλυση 18 μελετών που περιελάμβαναν 500.000 άτομα και η οποία δημοσιεύθηκε στο «Archives of Internal Medicine». Η μελέτη αυτή κατέληξε σε εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Τα άτομα που κατανάλωναν 3-4 ποτήρια τσάι την ημέρα προστατεύονταν από το να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Πέραν των τεσσάρων ποτηριών, η πιθανότητα ανάπτυξης διαβήτη ελαττωνόταν κατά 7% για κάθε επιπλέον ποτήρι, γεγονός που σημαίνει ότι πάνω από τέσσερα ποτήρια τσάι δεν υπάρχει ωφέλεια.
Ο χρυσός αριθμός υπήρξε το 3-4 ποτήρια ημερησίως. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της μελέτης αυτής είναι το γεγονός ότι η απομόνωση των δραστικών ουσιών που περιέχονται στο τσάι ήταν δυνατόν να οδηγήσει στην παραγωγή φαρμάκων που θα προστατεύουν τον άνθρωπο από το να αναπτύξει σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Ο διαβήτης τύπου 2 συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών. Στην ηλικία αυτή το πάγκρεας αρχίζει να μην παράγει την απαιτούμενη ινσουλίνη για να μεταβολίσει το σάκχαρο και τους υδατάνθρακες ικανοποιητικά.
Μια άλλη πρόσφατη εργασία από το Πανεπιστήμιο του Duesseldorf υποστηρίζει ότι και πέραν των δύο ποτηριών συνεχίζεται η ευεργετική ενέργεια του τσαγιού.
Σήμερα, με την ευρεία έννοια, διαβητικός θεωρείται το άτομο εκείνο που δύο ώρες μετά το φαγητό του έχει σάκχαρο αίματος σε παθολογικές τιμές (μεγαλύτερες του 110-120mg%).
Έστω και εάν το σάκχαρο του αίματος ενός ανθρώπου κυμαίνεται σε φυσιολογικά επίπεδα όταν είναι νηστικός, ο άνθρωπος αυτός κατά τη διάρκεια της ζωής του έχει μεγάλη πιθανότητα κάποια στιγμή να εμφανίσει ενεργό σακχαρώδη διαβήτη, εάν το σάκχαρο 2 ώρες μετά το φαγητό είναι παθολογικό.
Ο διαβητικός πρέπει να γνωρίζει ότι έστω και εάν οι εξετάσεις του για ύπαρξη καρδιοαγγειακής νόσου είναι φυσιολογικές, θα πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα γιατί αυτός που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη θεωρείται εν δυνάμει αγγειοπαθής, επειδή το σάκχαρο καταστρέφει τα τοιχώματα των αρτηριών του, επιταχύνοντας την αθηροσκλήρωση.
Η κυριότερη επιπλοκή του διαβητικού ασθενούς είναι η αγγειοπάθεια, δηλαδή η εμφάνισηή η ταχεία εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης. Γι' αυτό ο διαβητικός κινδυνεύει πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο να πάθει έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο ή υπέρταση, με πιθανότητα τρεις φορέςμεγαλύτερη.Ιδιαίτερα κινδυνεύει ο διαβητικός εκείνος, ο οποίος δεν προσέχει καθόλου τη διατροφή του και καταναλώνει ελεύθερα υδατάνθρακες (ψωμί, μακαρόνια κλπ.), ζάχαρη ή γλυκά.Γι' αυτό και θα πρέπει να γνωρίζει ότι μία σωστή δίαιτα, με προσθήκη των απαραίτητων αντιδιαβητικών φαρμάκων, του διασφαλίζει πορεία ανάλογη με την πορεία του μη διαβητικού αρρώστου.
Ο σακχαρώδης διαβήτης, ο μη αντιμετωπίσιμος, θεωρείται η 8η αιτία καρδιολογικού θανάτου. Οι βλάβες που δημιουργούνται στα τοιχώματα των στεφανιαίων αρτηριών είναι τέτοιας φύσεως που αν χρειασθεί να επιχειρηθεί αγγειοπλαστική (μπαλόνι) ή εγχείρηση bypass, ο ασθενής αυτός έχει 4πλάσια πιθανότητα σε σχέση με τον μη διαβητικό να εμφανίσει σοβαρές μετεγχειρητικές επιπλοκές.
Αντίθετα, ο άρρωστος που καταφέρνει να ρυθμίσει το σάκχαρό του κάτω των 130mg% δύο ώρες μετά το φαγητό του και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη του κυμαίνεται περί τα 6mg%, διασφαλίζει τις αρτηρίες του και την ποιότητα της ζωής του κατά τέτοιο τρόπο που πλησιάζει τον μη διαβητικό άρρωστο.
Τέλος, ο διαβητικός που δεν ρυθμίζει σωστά το σάκχαρό του, θα πρέπει να γνωρίζει ότι - εκτός από αγγειακές επιπλοκές - κινδυνεύει από μια καρδιοπάθεια που ονομάζεται διαβητική μυοκαρδιοπάθεια.
Ο διαβήτης καταστρέφει και τις μικρές αρτηρίες της καρδιάς, έτσι ώστε το μυοκάρδιο προοδευτικά χάνει την ελαστικότητά του, γίνεται ανελαστικό και τελικά χάνει και τη συσταλτικότητάτου, με αποτέλεσμα ο άρρωστος να καταλήγει σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Όμως, ο συνδυασμός της ενδεδειγμένης δίαιτας και της σωστής θεραπείας με αντιδιαβητικά φάρμακα είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρος, γιατί εξασφαλίζει στο διαβητικό μακροβιότητα και ποιοτική ζωή.
Έτσι, δικαιώνεται και η κατανάλωση 3-4 ποτηριών τσαγιού ημερησίως προκειμένου να προστατευθεί κάποιος από την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη.Τώρα, το κατά πόσον ο ήδη διαβητικός προστατεύεται και πόσο από το τσάι, είναι κάτι που πρέπει να απαντηθεί από μελλοντικές μελέτες.