Απόψεις σχετικά με την καταβολή του επιδόματος οικονομικής ενίσχυσης στους εργαζόμενους του ΤΥΠΕΤ

Απόψεις σχετικά με την καταβολή του επιδόματος οικονομικής ενίσχυσης στους εργαζόμενους του ΤΥΠΕΤ, το πάγωμα των ωριμάνσεων που ορίζει ο νόμος 4046/2012, με τον οποίο ενεκρίθη το Μνημόνιο συνεννόησης και την καταγγελία σύμβασης τους.

Κάθε πρόβλημα έχει και τη λύση του, αρκεί να έχουμε τα σωστά και πραγματικά δεδομένα για να μπορέσουμε να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις.

Λαμβάνοντας τα δεδομένα της μισθοδοσίας προσωπικού του ΤΥΠΕΤ και διενεργώντας τη σχετική ανάλυση προσθέτοντας μήλα με μήλα και όχι μήλα με πορτοκάλια, παίρνουμε αποτελέσματα που μας προσβάλουν σαν προσωπικότητες και δείχνουν το πρόβλημα που έχουμε γενικότερα σαν κοινωνία.

Η εξέταση του κόστους, της ποιότητας εργασίας και του χρόνου απόκρισης του Ανθρώπινου Δυναμικού, με σκοπό την αξιολόγηση όλων των παραγόντων, οι οποίοι έχουν συμβάλει ή πρόκειται να συμβάλλουν άμεσα ή έμμεσα στη διαμόρφωση του συστήματος αμοιβών προσωπικού αποτυπώνεται στα νούμερα της παρουσίασης που έθεσα στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου μας και είναι εμφανές ότι δε μιλάμε για αξιοπρεπείς μισθούς ειδικά στους γιατρούς καθώς δε συμβαδίζουν και δεν είναι ισότιμοι με τους μισθούς Τραπεζικών Στελεχών.

Έχουμε δύο σύνδρομα που μας διακατέχουν

1. Το σύνδρομο του « Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!»

Δεν έχω κατσίκα και θα ήθελα να έχω μία, μία σαν αυτή που έχει ο γείτονάς μου. Με δεδομένο ότι χρειάζεται προσπάθεια, κόπο και ενδεχομένως ταλέντο ώστε να αποκτήσω μία κατσίκα, η εύκολη λύση για να αισθανθώ καλύτερα, είναι να μην έχει πια ο γείτονάς μου. Και αντί να ασχοληθώ με το πώς θα αποκτήσω αυτό που τόσο επιθυμώ, αφιερώνω όλη μου την προσπάθεια, στο πώς θα μειώσω την αξία της κατσίκας του γείτονά μου ή αν είναι δυνατόν, στο πώς να τον κάνω να τη χάσει.

Για να διορθώσεις κάτι, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσεις ότι είναι λάθος, αυτή η συνειδητοποίηση για πολλούς μπορεί να είναι μια τεράστια σύγκρουση με τον εαυτό τους. Άλλοι τα καταφέρνουν, άλλοι δυσκολεύονται να νικήσουν και άλλοι τρομάζουν τόσο πολύ στην ιδέα που δεν το επιχειρούν καν. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι κάθε τι που προσφέρουμε στην καθημερινότητά μας, το παίρνουμε πίσω.

2. Σύνδρομο διχασμένης προσωπικότητας (εργοδότες - υπάλληλοι)

Όταν έχουμε το ρόλο του εργοδότη καταγγέλλουμε τις συμβάσεις των εργαζομένων ενώ όταν έχουμε το ρόλο του εργαζόμενου κραυγάζουμε για κράτος δικαίου, για Δημοκρατικές κατακτήσεις των εργαζομένων τις οποίες λίγο πριν έχουμε ποδοπατήσει σαν εργοδότες.

Η καταγγελία σύμβασης η ή Αναστολή επιδόματος είναι δυο λέξεις που δε μας τιμάνε καθόλου. Και τα δύο είναι θέματα κομβικής σημασίας, τα οποία θα επηρεάσουν τις σχέσεις τόσο μεταξύ Ανθρώπινου Δυναμικού και Τ.Υ.Π.Ε.Τ. όσο και μεταξύ Ανθρώπινου Δυναμικού και Μελών του Τ.Υ.Π.Ε.Τ.

Η ποιότητα των Υπηρεσιών του Τ.Υ.Π.Ε.Τ. και ο χρόνος απόκρισης των εργασιών εξαρτάται αποφασιστικά από το Ανθρώπινο Δυναμικό του.

Με άλλα λόγια, η αποτελεσματική και ποιοτική λειτουργία του Τ.Υ.Π.Ε.Τ. θα εξασφαλιστεί μέσα από το σεβασμό που θα δείξει το Δ.Σ. απέναντι στο Ανθρώπινο Δυναμικό.

Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι τα ζητήματα, τα οποία συνδέονται με το κόστος εργασίας, θα έχουν αντίκτυπο στην Ποιότητα και το Χρόνο απόκρισης και είναι μείζονος σημασίας όχι μόνο για την περαιτέρω Ανάπτυξη του Τ.Υ.Π.Ε.Τ. αλλά και για την εύρυθμη λειτουργία του.

Με εκτίμηση

Δημήτρης Πλας

Ανεξάρτητος Σύμβουλος ΤΥΠΕΤ