Απάντηση Γιάννη Καγιάφα για θέμα "Μικρά τα ποσοστά συμμετοχής παιδιών απο την Ε.Τ.Ε. για τις κατασκηνώσεις

Φίλε Δημήτρη,

Κατ' αρχήν να σου δώσω τα συγχαρητήρια μου για την προσπάθεια σου. Είναι ξεκάθαρο το ενδιαφέρον σου για ουσιώδη προσφορά. Τώρα σχετικά με το θέμα! Αν και το δικό μου παιδί θέλει αρκετά χρόνια μέχρι να μπορεί να λάβει μέρος στις κατασκηνώσεις το συγκεκριμένο θέμα με έχει από τώρα απασχολήσει. 

 Έκανα αναδρομή στα δικά μου παιδικά χρόνια και θυμήθηκα επισκέψεις που είχα κάνει στις κατασκηνώσεις της Τράπεζας της Ελλάδος στην Πάρνηθα όπου πήγαινε η ξαδέρφη μου. Ακόμα και σήμερα μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημα του ενθουσιασμού που ένιωσα σαν επισκέπτης και ομολογώ ότι θα ήθελα πολύ η κόρη μου στο μέλλον να πάει στην κατασκήνωση. Δεν ξέρω τι φταίει για τα χαμηλά ποσοστά, μπορώ όμως να φανταστώ και εγώ κάποιους λόγους, όπως:• Ασφάλεια • Ανασφάλεια των παιδιών για το νέο και άγνωστο • Καθαριότητα Νομίζω ότι οι βασικοί πυλώνες είναι οι 3 παραπάνω και προσωπικά θα έδινα μεγαλύτερη προσοχή στο δεύτερο γιατί θεωρώ αυτονόητα προβλήματα τα άλλα 2 και την προσπάθεια αντιμετώπισης τους. 

 Δυστυχώς τα παιδιά μας σήμερα είναι πιο εγκλωβισμένα στο «αποστειρωμένο» περιβάλλον του σπιτιού μας. Δεν υπάρχει η ελευθερία κινήσεων που είχε η δική μας γενιά. Λίγο οι σημερινοί ρυθμοί ζωής, λίγο η μεγαλύτερη παραβατικότητα και εγκληματικότητα, λίγο η ξενοφοβία, όλα αυτά έχουν στερήσει από τα σημερινά παιδιά την ευχέρεια της επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Η προσωπική επαφή έχει αντικατασταθεί με την επικοινωνία μέσω διαδικτύου και τηλεφώνων. Τα παιδιά δεν παίζουν πια στους δρόμους και τις αλάνες. Θεωρώ ότι οι παραπάνω παράγοντες είναι αυτοί που λειτουργούν ανασταλτικά στο ίδιο το παιδί. 

 Νομίζω πως είναι επιλογή κυρίως των παιδιών να μη θέλουν να βρεθούν στην κατασκήνωση.Ένας τρόπος αντιμετώπισης ίσως είναι η ήπια προσαρμογή. Τι εννοώ? Ίσως η δυνατότητα κατά τη διάρκεια του έτους π.χ κάποια Σαββατοκύριακο να μπορούν τα παιδιά να έρθουν στους χώρους της κατασκήνωσης και να περάσουν μια ημέρα σύμφωνα με αυτά που θα ζούσαν κατά την κατασκηνωτική περίοδο να τα βοηθούσε στην προσαρμογή και να ξεπεράσουν την όποια φοβία για το άγνωστο. 

 Ένας καλός σχεδιασμός με δραστηριότητες για συγκεκριμένες ηλικίες και αρκετές επισκέψεις μέσα στο χρόνο να βοηθούσε στην εξοικείωση του παιδιού με τους χώρους και την αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά της ηλικίας του. Πρέπει στις δράσεις αυτές, ειδικά για τα μικρότερα παιδιά να βρεθούν και οι γονείς ώστε να διαπιστώσουν τη χαρά που γεμίζει τα παιδικά μάτια το παιχνίδι με τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους. Προσοχή πρέπει να δοθεί και στην επικοινωνία τέτοιων δράσεων έτσι ώστε να γίνουν γνωστές και να προτρέψουν τους γονείς να φέρουν τα παιδιά τους. 

 Τέλος και ίσως λίγο πιο φιλόδοξο και εξωστρεφές, να εξετάζαμε και το ενδεχόμενο συμμετοχής και παιδιών από τις θυγατρικές με δραστηριότητες σχεδιασμένες με προσανατολισμό την βελτίωση της επικοινωνίας, την γνωριμία και αποδοχή έτσι ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν από νωρίς το διαφορετικό, να το κατανοούν και να το αποδέχονται. 

Γιατί να μην εκμεταλλευτούμε τις εγκαταστάσεις σε συνεργασία και με σχολεία για εκδρομές ημερίδες, αθλητικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες